سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. این عمل کپی کردن یا ارائه ایده‌ها، سخنان یا کار شخص دیگری به‌عنوان متعلق به خودتان بدون ارائه انتساب است. جامعه علمی این را یک تخلف جدی دانشگاهی و تفسیر نادرست از مبانی یادگیری علمی می داند. بحث در مورد سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و راهکارهای پیشگیری در این مقاله آمده است.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
چندین راه ممکن است در مقالات علمی رخ دهد که سرقت ادبی رخ می دهد. تحقیقات علمی با انواع سرقت ادبی زیر مواجه است:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده یا از کار یک همکار یکی از راه های ارتکاب سرقت علمی مستقیم است. هنگامی که محقق بدون ذکر منبع از تصاویر و ارقام سوء استفاده می کند، می تواند مستقیماً سرقت ادبی کند. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر کرده اید بدون ذکر یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، به آن سرقت ادبی از خود گفته می شود. شما همچنان می توانید به دلیل سرقت ادبی رد شوید، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد.
سرقت ادبی ممکن است به طرق مختلفی رخ دهد، از جمله ارسال نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه‌های خطی که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی هستند، یا ارسال نسخه‌هایی که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کنند. خطی وجود دارد که قبلاً منتشر شده است. خود سرقت ادبی همچنین زمانی رخ می دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
در صورت امکان، محققان باید مجوز انتشار آثار منتشر شده قبلی خود را دریافت کنند و به درستی از آن استناد کنند. همچنین ضروری است که محققان اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها تحقیقات و ایده های اصلی را منعکس می کند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی از اثر دیگری استفاده می کند و کلمات و جملات را کمی تغییر می دهد. ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی در اثر اعتبار داده نشده است، حتی اگر اثر متفاوت به نظر برسد.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند کپی کردن چند کلمه یا ساختار جمله از نویسنده دیگری و جایگزینی آنها با مترادف.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را هنگام ترجمه تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
وقتی یک نسخه خطی از منابع مختلف موزاییک شده و بدون انتساب مناسب استفاده شود، سرقت ادبی محسوب می شود. علیرغم ظاهر شدن به عنوان یک اثر جدید، هنوز هم سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
عمل سرقت ادبی موزاییک شامل ترکیب چندین منبع در یک سند، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر منبع، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد است.
برای ایجاد سندی با استناد مناسب و مدون، محققین باید از کلمات خود استفاده کنند و به همه منابع به درستی اعتبار دهند. در جمع بندی منابع متعدد، محققین باید به همه منابع به درستی استناد کرده و ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، عواقب زیر ممکن است به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
اگر سرقت ادبی در آن شناسایی شود، احتمالاً نسخه خطی کاملاً رد خواهد شد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. رد نسخ خطی علاوه بر از دست دادن بودجه و منابع، می‌تواند بر توانایی پژوهشگران برای ادامه تحقیقات تأثیر بگذارد.
لطمه زدن به شهرت
در صورت سرقت ادبی، می تواند بر شهرت یک محقق در زمینه تحقیقاتی خود تأثیر منفی بگذارد. زمانی که محقق اعتماد و احترام خود را از دست می‌دهد، همکاری‌های پژوهشی و تأمین مالی ممکن است برای آنها دشوار باشد. شهرت آسیب دیده همچنین می تواند آینده شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. سرقت ادبی نقض حقوق شما به عنوان نویسنده تلقی می شود زیرا قوانین کپی رایت از حقوق شما به عنوان نویسنده محافظت می کند. محققین سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد کیفری قرار گیرند.
ابطال گواهی
مدرک تحصیلی نیز می تواند به دلیل سرقت ادبی باطل شود. در نتیجه این امر، محققان ممکن است آسیب های شغلی شدیدی را متحمل شوند. در صورت لغو مدرک، ممکن است شغل خود را از دست بدهید و فرصت های آینده را محدود کنید.
مجازات سرقت ادبی در ایران
موضوع سرقت ادبی یکی از رایج ترین موضوعات در دانشگاه ها در سراسر جهان است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. در سال‌های اخیر ایران به انحرافات علمی و سرقت ادبی به روش‌های مختلفی پرداخته است. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را برای جلوگیری از سرقت ادبی انجام داده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
متهمان سرقت ادبی در ایران ممکن است با مجازات های سختی برای جرایم خود مواجه شوند. از نظر مجازات، سرقت ادبی بر اساس شدت آن مجازات متفاوتی دارد. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
زمانی که فردی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، دانشگاه های ایران مدرک را لغو می کنند. در صورت مجرم شناخته شدن سرقت ادبی که می تواند عواقب قابل توجهی بر شغل و آینده آنها داشته باشد، مدرک تحصیلی پژوهشگر باطل می شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تعلیق مرتبط با سرقت ادبی می تواند برای محققان اعمال شود. در نتیجه، آنها ممکن است نتوانند به بودجه و منابع دسترسی داشته باشند.
ممنوعیت انتشار
ممنوعیت انتشار ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند اعمال شود. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را ندارند. شهرت و حرفه آنها می تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر این موضوع قرار گیرد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. اگر سرقت ادبی ثابت شود، ممکن است جریمه شود.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
علاوه بر این، ایران اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی دانشگاهی انجام داده است. MSRT یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) ایجاد کرده است که بر اخلاق تحقیق نظارت دارد و یکپارچگی در تحقیق را تضمین می کند. NREC به عنوان بخشی از مأموریت خود برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل‌هایی را برای تحقیقات اخلاقی تدوین کرد و به محققان پشتیبانی و آموزش ارائه کرد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. آنها به محققان آموزش و پشتیبانی می دهند و اطمینان می دهند که دستورالعمل های اخلاقی در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می شود.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد شده است زیرا شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin معمولاً توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. یک گزارش سرقت ادبی با استفاده از این ابزار ایجاد می‌شود که شباهت‌های بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
نرم افزار نوشتن به نام Grammarly ابزارهایی را برای تشخیص سرقت ادبی، اشتباهات املایی و اشتباهات گرامری ارائه می دهد. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی می کند. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. با استفاده از این نرم افزار، می توانید گزارش سرقت ادبی تهیه کنید که شباهت های موجود بین نسخه خطی و آثار منتشر شده ای که بررسی کرده اید را برجسته می کند. دانشجویان و محققان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران در مجلات علمی از چه ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی مجلات علمی یکی از روش های اولیه دانشمندان برای تشخیص سرقت ادبی است. در طول بررسی، داوران برای تشخیص سرقت ادبی با مقایسه نسخه‌های خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع آموزش می‌بینند. هنگامی که یک نسخه خطی به دقت بررسی می شود، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و همچنین سرقت ادبی در اشکال دیگر را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزار دیگری که داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت علمی از آن استفاده می کنند، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. ابزارهای نرم افزار نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت ها را برجسته می کنند. بر اساس شباهت بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده، این نرم افزار گزارش سرقت ادبی تولید می کند.
Turnitin، iThenticate و Copyscape برخی از رایج ترین ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی هستند که توسط داوران مجلات دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع مقالات علمی نیز روشی برای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی است. در طول فرآیند بررسی، بازبینان مراجع ذکر شده در نسخه خطی را با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می کنند. به این ترتیب تمامی منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی نادیده گرفته نمی شود.
بررسی‌کنندگان همچنین تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در دستنوشته دقیقاً ذکر شده‌اند و استنادها با محتوای اصلی مطابقت دارند. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
مقالات علمی باید عاری از سرقت ادبی باشند
استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها هنگام نوشتن مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی بسیار مهم است. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. برای دادن اعتبار به یک نویسنده اصلی، باید از آثار او استفاده کنید. این مقاله شامل فهرست منابع در پایان و همچنین نقل قول های درون متنی است. یک استناد درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
در تحقیقات علمی، APA، MLA و شیکاگو از جمله سبک های استنادی مورد استفاده هستند. اطمینان حاصل کنید که محققان با سبک استناد و دستورالعمل های مورد نیاز رشته خود آشنا هستند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود. ابزارهای آنلاین بررسی سرقت ادبی برای محققان در دسترس است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. مهم است که هنگام نقل قول از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنید. هنگامی که به طور دقیق ترجمه می شود، ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که فردی از کلمات و جملات شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار آنها را کمی تغییر می دهد.
استفاده از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه مهم است. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. برای جلوگیری از سرقت ادبی، درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است، مهم است. برای جلوگیری از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
استفاده از کلمات خود در مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. در خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از زبان خود نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی نیاز به ثبت دقیق منابع دارند. تمام منابع و اطلاعات مربوطه، مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه، باید توسط محققان نگهداری شود. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. نیاز محقق به نگهداری دقیق سوابق و اعتبار مناسب همه منابع برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی ضروری است.
کار خود را مرور کنید
قبل از ارسال مقاله، اطمینان حاصل کنید که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و سرقت ادبی وجود ندارد. علاوه بر این، نسخه خطی باید برای اشتباهات دستوری و املایی تصحیح شود. قبل از ارسال، محققان باید یک دستنوشته را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا هر گونه خطا را ردیابی کرده و قبل از تبدیل شدن به یک مشکل تصحیح کنند.
Result
در نهایت، سرقت ادبی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت محقق، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. دانشمندان باید سرقت ادبی، از جمله انواع، پیامدها و بهترین روش‌های پیشگیری از آن را درک کنند.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، صحت تحقیقات علمی را تضمین می کنند. تعدادی از ابزارها توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی استفاده می شود، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع.
به طور کلی روش خوبی برای محققین است که از سرقت ادبی اجتناب کنند، از اصل بودن کار خود و اطمینان از مطابقت آنها با استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی اطمینان حاصل کنند. استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها می تواند به محققان کمک کند تا تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی علم را حفظ کنند.